Obszar widoczny na ekranie bez przewijania. Reklamy ATF mają wyższą widoczność i wyższe koszty.

Platforma umożliwiająca automatyczną wymianę powierzchni reklamowej pomiędzy wydawcami a reklamodawcami. Podstawa ekosystemu programmatic.

Sieć reklamowa łącząca reklamodawców z wieloma wydawcami. Oferuje pakiety powierzchni oraz targetowanie. Poprzednik i uzupełnienie Programmatic.

Pozycja reklamy w wyszukiwarkach, zależna od jakości reklamy, stawki i dopasowania. Kluczowy w Google Ads.

Technologia odpowiedzialna za serwowanie, mierzenie i optymalizację wyświetlanych reklam.

Okno czasowe, w którym konwersja zostaje przypisana do konkretnego źródła. Zależne od platformy (np. 7 dni kliknięcie, 1 dzień wyświetlenie).

Grupa odbiorców o wspólnych cechach (demografia, zainteresowania, intencje zakupowe). Podstawa targetowania online.

Procent użytkowników, którzy opuścili stronę bez interakcji. W GA4 zastępowany przez „Engaged Sessions”.

Procent kliknięć w stosunku do liczby wyświetleń reklamy. Kluczowy wskaźnik zaangażowania kreacji.

Badanie oceniające wpływ kampanii na liczbę konwersji, prowadzone losowo na grupach testowych i kontrolnych.

Procent użytkowników, którzy wykonali pożądaną akcję po przejściu z reklamy lub wejściu na stronę.

Model rozliczenia płatnego za wykonanie konkretnej akcji — np. zakup, rejestracja, pobranie aplikacji.

Koszt pojedynczego kliknięcia. Podstawowy model w wyszukiwarkach i kampaniach performance.

Koszt instalacji aplikacji. Kluczowy dla kampanii mobilnych.

Koszt wygenerowania jednego leada. Popularny w B2B, usługach i kampaniach formularzowych.

Koszt 1000 wyświetleń reklamy. Najczęściej stosowany w kampaniach zasięgowych i awareness.

Model rozliczeniowy w kampaniach wideo — koszt odtworzenia filmu (np. na YouTube po 30 sekundach).

Technologia łącząca zachowania użytkownika na wielu urządzeniach (desktop, mobile, tablet).

Ścieżka, którą użytkownik przechodzi od pierwszego kontaktu z marką do konwersji. W online obejmuje wiele punktów styku.

Platforma do zarządzania danymi o odbiorcach — wykorzystywana w targetowaniu, segmentacji i optymalizacji.

Platforma umożliwiająca zakup powierzchni reklamowej w modelu programmatic w czasie rzeczywistym.

Technologia automatycznego dopasowywania elementów kreacji do użytkownika w czasie rzeczywistym.

Metryka GA4 definiująca sesje z aktywnością (np. min. 10 sekund na stronie, konwersja lub ≥2 odsłony).

Wskaźnik zaangażowania treści w mediach społecznościowych — komentarze, polubienia, udostępnienia, interakcje.

Śledzenie interakcji użytkownika ze stroną lub aplikacją — kliknięć, przewijania, odtworzeń.

Limit liczby wyświetleń reklamy jednej osobie, aby uniknąć zmęczenia kampanią.

Sieć reklamowa Google obejmująca miliony stron i aplikacji. Umożliwia emisję banerów, wideo i reklam responsywnych.

Reklama wideo emitowana w formacie display (np. w banerze 300×250).

Reklamy wideo wyświetlane przed, w trakcie lub po materiale wideo (YouTube, player VOD).

Kluczowe wskaźniki efektywności kampanii, dobrane do jej celów (np. CPM, CR, ROAS).

Strona docelowa, na którą trafia użytkownik po kliknięciu reklamy. Kluczowa dla konwersji.

Grupa odbiorców podobnych do wybranej grupy bazowej (np. klientów) — tworzona przez algorytmy platform.

Automatyczna optymalizacja kampanii na podstawie danych i uczenia maszynowego (np. Google Smart Bidding).

Reklamy w porównywarkach ofert (np. Google Hotel Ads). Popularne w branży travel.

Reklama wyglądająca jak naturalna treść medium — artykuły sponsorowane, reklamy natywne.

Konwersja wykonana na stronie, do której prowadzi reklama, np. formularz, koszyk, zakup.

Miniaturowe reklamy nakładane na treści wideo.

Automatyczny zakup powierzchni reklamowej przy użyciu algorytmów i aukcji w czasie rzeczywistym.

Liczba lub procent użytkowników, którzy zobaczyli reklamę przynajmniej raz.

Reklamy kierowane do osób, które były już na stronie lub wykonały określoną akcję. Bardzo skuteczne sprzedażowo.

Zwrot z inwestycji w reklamy — wartość sprzedaży w stosunku do wydatków reklamowych.

Proces optymalizacji strony pod wyszukiwarki, aby zwiększyć ruch organiczny.

Reklama w wyszukiwarkach obejmująca wyniki płatne (Google Ads) i organiczne (SEO).

Pojedyncza wizyta użytkownika na stronie. W GA4 sesje są oparte na eventach, a nie czasie.

Udział marki w całkowitej liczbie emisji lub wydatków reklamowych w digitalu.

Reklamy produktowe wyświetlane w Google (PLAs). Zawierają zdjęcie, nazwę, cenę i sklep.

Reklamy wykorzystujące opinie, komentarze i recenzje jako elementy zwiększające wiarygodność.

System do zarządzania tagami analitycznymi i marketingowymi (najczęściej Google Tag Manager).

Cookies stron trzecich używane do targetowania i remarketingu. Wygaszane przez większość przeglądarek.

Niewidoczny element strony lub kreacji, który pozwala mierzyć działania użytkownika.

Parametry dodawane do linków w celu śledzenia kampanii (medium, source, campaign itp.).

Konwersje przypisywane użytkownikom, którzy widzieli reklamę, ale jej nie kliknęli, a następnie wykonali akcję.

Wskaźnik widoczności reklamy — definiowany przez MRC jako minimum 50% pikseli przez 1 sekundę dla display i 2 sekundy dla wideo.

Procent użytkowników, którzy obejrzeli reklamę wideo do końca.

Duże platformy (Meta, Google, TikTok), które kontrolują dane, inventory i targeting, ograniczając możliwość pełnej analityki zewnętrznej.

Lista akceptowanych lub wykluczanych stron i aplikacji. Stosowana do zwiększenia brand safety.

Dane podane świadomie przez użytkownika — np. ankiety, preferencje. Najczystszy typ danych w marketingu.

Wartość ekspozycji medialnej przeliczona na ekwiwalent reklamowy. Kontrowersyjny, ale nadal używany w prasie i PR.

Efekt „pamięci reklamy”, który utrzymuje się po zakończeniu emisji. W offline jest szczególnie silny w TV.

Wskaźnik dopasowania medium do grupy docelowej. Pokazuje, jak bardzo dana grupa jest nadreprezentowana w medium względem populacji (100 = średnia). Wyższy wskaźnik oznacza silniejsze dopasowanie.

Liczba odbiorców programu lub pasma w danym momencie. Może być wyrażona w tysiącach lub procentach (rating).

Przerwa reklamowa między programami lub w trakcie programu. Podstawowa jednostka emisji reklam telewizyjnych.

Nadmierna liczba reklam w jednym bloku lub medium, która obniża zauważalność spotu. Dotyczy szczególnie TV i radia.

Profil demograficzny widzów kin. Używany przy planowaniu kampanii kinowych pod konkretne gatunki filmowe lub premiery.

Stała, równomierna emisja reklam przez dłuższy czas.

Koszt uzyskania 1 punktu ratingowego (1 GRP). Umożliwia porównywanie kosztów kampanii między stacjami i programami.

Używany w prasie, OOH, radiu, kinie oraz w wybranych analizach telewizyjnych. Pozwala porównywać efektywność różnych formatów offline.

Odnosi się głównie do outdooru — procent populacji, która może fizycznie zobaczyć nośnik w zasięgu geograficznym.

Model planowania opisujący budowę zasięgu i częstotliwości w offline — fundamentalny dla kampanii TV, OOH, radio.

Podział dobowy pasma TV lub radia na segmenty (np. rano, południe, drive time). Stosowany do precyzyjnego planowania.

Najbardziej słuchane godziny w radiu — zwykle 6:00–9:00 i 15:00–18:00. Najdroższy czas reklamowy.

Stopień pokrywania się widowni między kanałami lub programami. Niezbędny do planowania zasięgu TV.

Nadwyżka SOV nad SOM. Kluczowy model wzrostu w offline: im większe ESOV, tym szybszy wzrost marki.

Planowanie kampanii w blokach czasowych z przerwami między nimi (np. 2 tygodnie emisji, 1 tydzień przerwy).

Średnia liczba kontaktów jednej osoby z reklamą. Frequency = GRP / Reach. Krytyczny wskaźnik przy formatach masowych (TV, radio).

Suma ratingów z wszystkich emisji. Określa łączną siłę kampanii. Może przekraczać 100, ponieważ oznacza sumę kontaktów, a nie zasięg osobowy.

Krzywa pokazująca, jak rośnie zasięg kampanii wraz z dokupowaniem kolejnych GRP. Umożliwia określenie punktu nasycenia.

Jednostka publikacji reklamy w prasie. Jedna reklama = jedna insertion.

Reklama zewnętrzna obejmująca billboardy, citylighty, siatki wielkoformatowe, digital OOH, reklamy tranzytowe itp.

Średnia liczba okazji, kiedy odbiorca mógł zobaczyć reklamę. Używany głównie w TV, radiu i OOH. OTS nie oznacza faktycznego zobaczenia — tylko możliwość kontaktu.

Częstotliwość kontaktów skorygowana o wagę różnych formatów lub kanałów, aby określić ich realny efekt.

Liczba dodatkowych osób, które czytają egzemplarz prasy po pierwotnym nabywcy (np. gazety w salonach).

Najbardziej oglądany czas antenowy w telewizji, zwykle wieczorem (19:00–23:00). Najdroższy i najbardziej konkurencyjny slot.

Umieszczenie marki w treści programu, filmu lub serialu. Nie jest to reklama blokowa, lecz element narracji.

Stała, umiarkowana emisja z okresowymi „uderzeniami” zwiększonej intensywności.

Procent lub liczba osób z grupy docelowej oglądających program lub reklamę w danym momencie. Podstawowa jednostka planowania kampanii TV.

Procent lub liczba osób z grupy docelowej, które miały kontakt z kampanią przynajmniej raz. Kluczowy wskaźnik w planowaniu kampanii offline.

Liczba osób czytających daną gazetę lub magazyn (nie tylko kupujących). Wskaźnik oparty na deklaracjach i badaniach.

Emitowanie reklamy jednocześnie na wielu kanałach, aby zdominować pasmo i osiągnąć duży zasięg w krótkim czasie.

Procentowy udział danej stacji w całkowitej oglądalności/słuchalności w danym czasie. Wpływa na koszt i potencjał mediów.

Pakiet nośników OOH dający określony poziom zasięgu populacji (np. 50 GRP). Popularne w USA, częściowo też w Europie.

Udział marki w sprzedaży rynkowej. Korelowany z SOV (model reklamowy ESOV).

Udział marki w całkowitej emisji reklam w danej kategorii i medium. Im wyższy SOV, tym większe szanse na wzrost udziału rynkowego.

Integracja marki z programem telewizyjnym, radiowym lub wydarzeniem (m.in. billboard sponsorski). Wzmacnia rozpoznawalność i preferencje marki.

Pojedyncza emisja reklamy telewizyjnej, radiowej lub kinowej.

Rating wyrażony dla konkretnej grupy docelowej — szczególnie stosowany w Australii zależnie od rynku.

Dane o natężeniu ruchu używane do oceny potencjału nośników OOH.

Populacja referencyjna dla grupy celowej (np. liczba wszystkich kobiet 20–49). Baza do obliczeń ratingów i zasięgów.

Współczynnik stosowany w OOH do korekty widoczności nośnika — uwzględnia m.in. ruch pieszy, ruch samochodowy, kąt widzenia.

Spadek efektywności reklam po zbyt wielu kontaktach — dotyczy TV, radia, kina, OOH.

Wykrywanie nietypowych odchyleń w danych za pomocą algorytmów. Pozwala szybko reagować na błędy kampanii lub zmiany zachowań użytkowników.

Model określający, jaką wartość konwersji przypisać poszczególnym punktom styku na ścieżce użytkownika. Umożliwia lepszą alokację budżetu.

Porównywanie wyników z konkurencją lub standardami rynkowymi. Pomaga zrozumieć pozycję marki.

Procent użytkowników opuszczających stronę bez interakcji. Może wskazywać na słabą jakość treści lub problemy UX, ale wymaga interpretacji w kontekście celu strony.

Śledzenie kliknięć użytkowników w elementy strony. Pomaga analizować skuteczność CTA i rozmieszczenia treści.

Analiza grup użytkowników pozyskanych w tym samym czasie. Pozwala obserwować trendy i retencję.

Procent użytkowników, którzy wykonali pożądaną akcję. Podstawowy wskaźnik efektywności kampanii i stron.

Mierzenie wykonania określonych działań (np. zakupów, rejestracji). Kluczowe dla oceny ROI.

Warstwa danych przekazywanych do systemów analitycznych, ułatwiająca zaawansowany tracking.

Panel prezentujący kluczowe wskaźniki. Ułatwia szybki przegląd wyników i podejmowanie decyzji.

Rejestrowanie konkretnych interakcji użytkownika (kliknięć, przewinięć, odtworzeń). Pomaga analizować zachowania.

Graficzne przedstawienie ścieżki konwersji. Pokazuje miejsca, w których użytkownicy odpadają ze ścieżki.

Mapa cieplna kliknięć lub scrollowania. Ujawnia problemy z układem strony i pomaga w optymalizacji UX.

Kluczowe wskaźniki efektywności działań marketingowych. Muszą być mierzalne i jasno zdefiniowane.

Całkowita wartość klienta w czasie relacji z marką. Pomaga określić opłacalność działań marketingowych.

Analiza danych z wykorzystaniem modeli statystycznych i AI do przewidywania zachowań użytkowników.

Analiza danych w czasie rzeczywistym, umożliwiająca natychmiastową reakcję na zmiany.

Analiza danych z podziałem na segmenty użytkowników. Kluczowa dla personalizacji.

Nagrywanie sesji użytkowników na stronie w celu identyfikacji problemów UX. Wymaga zgodności z zasadami prywatności.

Źródła ruchu na stronie, takie jak organic, paid, social i direct. Pozwalają ocenić skuteczność kanałów.

Podejście do tworzenia treści, w którym marka działa jak redakcja — tworzy artykuły, reportaże i treści edukacyjne. Buduje autorytet i zaufanie.

Profil idealnego klienta oparty na danych i badaniach. Obejmuje cele, potrzeby, zachowania i motywacje. Pomaga projektować skuteczną komunikację.

Komunikat lub przycisk zachęcający do wykonania działania. Odpowiednio zaprojektowany zwiększa współczynnik konwersji.

Opis rzeczywistego projektu lub współpracy z klientem, zawierający przebieg działań, dane i efekty. Buduje wiarygodność marki.

Dzielenie dużych treści na mniejsze formaty. Pozwala maksymalnie wykorzystać jeden materiał i ułatwia dystrybucję.

Analiza wszystkich istniejących treści pod kątem jakości, skuteczności i zgodności ze strategią. Pomaga określić, co należy poprawić, usunąć lub rozwinąć.

Harmonogram publikacji treści. Ułatwia organizację działań, zachowanie regularności i współpracę zespołu.

Proces rozpowszechniania treści w różnych kanałach — social media, newsletter, reklamy. Bez dystrybucji nawet najlepszy content nie przynosi efektów.

Strategia polegająca na tworzeniu wartościowych treści zamiast klasycznej reklamy. Buduje zaufanie i relacje z odbiorcami oraz wspiera pozyskiwanie leadów.

Publikowanie treści na zewnętrznych platformach, aby zwiększyć ich zasięg i widoczność. Wymaga kontroli wpływu na SEO.

Najważniejsze, kompleksowe artykuły na stronie. Stanowią fundament strategii treści i wzmacniają autorytet domeny.

Sztuka pisania perswazyjnych i angażujących tekstów marketingowych. Obejmuje reklamy, strony internetowe, sklepy, e-maile i opisy produktów.

Szczegółowy plan pracy redakcyjnej obejmujący tematy, formaty i kolejność publikacji. Zapewnia spójność komunikacji.

Spójny ton i styl językowy marki. Buduje rozpoznawalność i wzmacnia charakter komunikacji.

Treści, które pozostają aktualne przez długi czas i generują stabilny ruch. Kluczowy element strategii SEO.

Tworzenie treści w imieniu innej osoby. Autor pozostaje anonimowy. Popularne w content marketingu i budowaniu marki osobistej.

Tworzenie skutecznych nagłówków, które przyciągają uwagę i decydują o tym, czy treść zostanie przeczytana.

Treści projektowane do szybkiego przyciągania uwagi — mocne otwarcia, zaskoczenia, ciekawostki. Szczególnie skuteczne w social media.

Treści wymagające aktywności użytkownika, takie jak quizy, ankiety czy kalkulatory. Zwiększają zaangażowanie i czas interakcji.

Rozbudowane treści eksperckie, zwykle powyżej 1200 słów. Budują autorytet i wspierają SEO.

Komunikacja oparta na opowieściach, które wzmacniają emocjonalną relację z marką.

Treści przygotowane specjalnie do newsletterów — zwięzłe, konkretne i angażujące. Budują relacje oraz wspierają sprzedaż.

Treści filarowe będące centrum tematycznym, wokół którego powstają mniejsze artykuły. Wzmacniają strukturę SEO.

Treści zaprojektowane tak, aby można je było szybko przeskanować wzrokiem — nagłówki, listy, wyróżnienia. Poprawiają czytelność.

Krótkie i łatwe do przyswojenia treści do social media — grafiki, krótkie wideo, cytaty.

Budowanie pozycji eksperta poprzez publikacje wartościowych treści — artykułów, analiz, webinarów. Mocno wpływa na zaufanie w B2B.

Wartość ekspozycji medialnej przeliczona na ekwiwalent reklamowy. Kontrowersyjny, ale nadal używany w prasie i PR.

Efekt „pamięci reklamy”, który utrzymuje się po zakończeniu emisji. W offline jest szczególnie silny w TV.

Wskaźnik dopasowania medium do grupy docelowej. Pokazuje, jak bardzo dana grupa jest nadreprezentowana w medium względem populacji (100 = średnia). Wyższy wskaźnik oznacza silniejsze dopasowanie.

Liczba odbiorców programu lub pasma w danym momencie. Może być wyrażona w tysiącach lub procentach (rating).

Przerwa reklamowa między programami lub w trakcie programu. Podstawowa jednostka emisji reklam telewizyjnych.

Nadmierna liczba reklam w jednym bloku lub medium, która obniża zauważalność spotu. Dotyczy szczególnie TV i radia.

Profil demograficzny widzów kin. Używany przy planowaniu kampanii kinowych pod konkretne gatunki filmowe lub premiery.

Stała, równomierna emisja reklam przez dłuższy czas.

Koszt uzyskania 1 punktu ratingowego (1 GRP). Umożliwia porównywanie kosztów kampanii między stacjami i programami.

Używany w prasie, OOH, radiu, kinie oraz w wybranych analizach telewizyjnych. Pozwala porównywać efektywność różnych formatów offline.

Odnosi się głównie do outdooru — procent populacji, która może fizycznie zobaczyć nośnik w zasięgu geograficznym.

Model planowania opisujący budowę zasięgu i częstotliwości w offline — fundamentalny dla kampanii TV, OOH, radio.

Podział dobowy pasma TV lub radia na segmenty (np. rano, południe, drive time). Stosowany do precyzyjnego planowania.

Najbardziej słuchane godziny w radiu — zwykle 6:00–9:00 i 15:00–18:00. Najdroższy czas reklamowy.

Stopień pokrywania się widowni między kanałami lub programami. Niezbędny do planowania zasięgu TV.

Nadwyżka SOV nad SOM. Kluczowy model wzrostu w offline: im większe ESOV, tym szybszy wzrost marki.

Planowanie kampanii w blokach czasowych z przerwami między nimi (np. 2 tygodnie emisji, 1 tydzień przerwy).

Średnia liczba kontaktów jednej osoby z reklamą. Frequency = GRP / Reach. Krytyczny wskaźnik przy formatach masowych (TV, radio).

Suma ratingów z wszystkich emisji. Określa łączną siłę kampanii. Może przekraczać 100, ponieważ oznacza sumę kontaktów, a nie zasięg osobowy.

Krzywa pokazująca, jak rośnie zasięg kampanii wraz z dokupowaniem kolejnych GRP. Umożliwia określenie punktu nasycenia.

Jednostka publikacji reklamy w prasie. Jedna reklama = jedna insertion.

Reklama zewnętrzna obejmująca billboardy, citylighty, siatki wielkoformatowe, digital OOH, reklamy tranzytowe itp.

Średnia liczba okazji, kiedy odbiorca mógł zobaczyć reklamę. Używany głównie w TV, radiu i OOH. OTS nie oznacza faktycznego zobaczenia — tylko możliwość kontaktu.

Częstotliwość kontaktów skorygowana o wagę różnych formatów lub kanałów, aby określić ich realny efekt.

Liczba dodatkowych osób, które czytają egzemplarz prasy po pierwotnym nabywcy (np. gazety w salonach).

Najbardziej oglądany czas antenowy w telewizji, zwykle wieczorem (19:00–23:00). Najdroższy i najbardziej konkurencyjny slot.

Umieszczenie marki w treści programu, filmu lub serialu. Nie jest to reklama blokowa, lecz element narracji.

Stała, umiarkowana emisja z okresowymi „uderzeniami” zwiększonej intensywności.

Procent lub liczba osób z grupy docelowej oglądających program lub reklamę w danym momencie. Podstawowa jednostka planowania kampanii TV.

Procent lub liczba osób z grupy docelowej, które miały kontakt z kampanią przynajmniej raz. Kluczowy wskaźnik w planowaniu kampanii offline.

Liczba osób czytających daną gazetę lub magazyn (nie tylko kupujących). Wskaźnik oparty na deklaracjach i badaniach.

Emitowanie reklamy jednocześnie na wielu kanałach, aby zdominować pasmo i osiągnąć duży zasięg w krótkim czasie.

Procentowy udział danej stacji w całkowitej oglądalności/słuchalności w danym czasie. Wpływa na koszt i potencjał mediów.

Pakiet nośników OOH dający określony poziom zasięgu populacji (np. 50 GRP). Popularne w USA, częściowo też w Europie.

Udział marki w sprzedaży rynkowej. Korelowany z SOV (model reklamowy ESOV).

Udział marki w całkowitej emisji reklam w danej kategorii i medium. Im wyższy SOV, tym większe szanse na wzrost udziału rynkowego.

Integracja marki z programem telewizyjnym, radiowym lub wydarzeniem (m.in. billboard sponsorski). Wzmacnia rozpoznawalność i preferencje marki.

Pojedyncza emisja reklamy telewizyjnej, radiowej lub kinowej.

Rating wyrażony dla konkretnej grupy docelowej — szczególnie stosowany w Australii zależnie od rynku.

Dane o natężeniu ruchu używane do oceny potencjału nośników OOH.

Populacja referencyjna dla grupy celowej (np. liczba wszystkich kobiet 20–49). Baza do obliczeń ratingów i zasięgów.

Współczynnik stosowany w OOH do korekty widoczności nośnika — uwzględnia m.in. ruch pieszy, ruch samochodowy, kąt widzenia.

Spadek efektywności reklam po zbyt wielu kontaktach — dotyczy TV, radia, kina, OOH.